krajowiec

krajowiec
сущ.
• автохтон
• туземец
* * *
krajow|iec
♂, Р. \krajowiecca местный житель, туземец
+

tubylec, autochton

* * *
м, Р krajowca
ме́стный жи́тель, тузе́мец
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "krajowiec" в других словарях:

  • krajowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. krajowiecwcu || krajowiecwcze; lm M. krajowiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} rdzenny mieszkaniec danego kraju (w przeciwieństwie do ludności napływowej); miejscowy, tubylec, autochton : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trudno było …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • krajowiec — m II, DB. krajowiecwca; lm M. krajowiecwcy, DB. krajowiecwców «mieszkaniec kraju w przeciwstawieniu do ludności napływowej; tubylec, autochton» Walka krajowców z kolonizatorami …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»